hoe het nu met mij gaat

hallo lieve vrienden en vriendinnen en familie.
op dit momeent gaat het weer heel goed met mij zo als je kunt zien op de foto.
het lopen gaat ook heel goed, beter als het geweest is.
hilda en ik hebben het gevecht weer op gepakt.
ik sta nu goed in mijn prothese en loop de gangen weer door met hilda.
de teggen slagen zijn heel zwaar voor mij geweest en was er bang dat mijn dystrofie weer terug kwam.
maar dat kan ik gelukig achter mij laten, en nu weer voor uit kijken.
en kijken wat ik er uit kan hallen.
en ik wil mijn kinderen maar vooral willem er bedanken voor hun steun die ze mij geven, in deze moelijke tijd.

het lichaam wil nog niet zo als het moet.

hallo lieve vrienden en vriendinnen en familie.

ik kan nog steets niet op of in mijn prothese en dat is echt heel erg ballen.

heb er heel veel verdriet om.

ik moest van mijn revalidatie arts even een paar passen terug.

en even heel rustig aan doen, maar ja daar heb ik toch heel veel moeite mee.

bas is ook weer bij mij geweest om het zelf met eigen ogen te zien.

en wij hadden het idee dat het vocht moest zijn, maar bas kwam met heel iets ander's.

dat dit nog wel de na weeen konden zijn van de dystrofie.

dik dun maar dat het ook zo weer dik kon zijn.

ja dan wordt willy weer erg bang he.

maar dat hoefde ik echt niet te zijn zei bas, wand ook dit zal weer over gaan.

dus we blijven op tiemisties, dat het gewoon weer goed komt, en ik snel weer de draat ga op pakken.

dus dan gaan we daar van uit.

en we houden de moet er in, en zo draa ik weer de prothese aan kan gaan we verder.

dus vrienden we vechten gewoon door.

wand ik heb een heel goed tiem om mij heen waar ik mij heel goed bij voel en ik weet dat ik hun kan vertrouwen.

bas hogerdijk.

van der duin.

hilda.

de afdeling arts.

Patricia.

en de verdere verpleging.

en ik voel me heel goed bij deze mensen, zonder hun was ik nooit zo ver geweest als ik nu ben.