over mijn protehse

en hier leg hij uit wat voor knie het wordt en wat voor voet, en dat kun je terug vinden onder aan dit verhaal.

hier kijk hij dat mijn stomp er klaar voor is om een protehse aan te kunnen, en mijn stomp is er klaar voor, en daar ben ik zo blij om.

hier legt van der duin mijn uit hoe mijn protehse er uit komt te zien.

en wat deze protehse moet kunnen.

wand ik wil graag weer om de ateltiek baan te komen staan, en dat houd in dat ik weer wil kogel stoten speer werpen discus en natuurlijk de sprint.

maar ook fietsen body bilding.

maar ik wil veel te hart dus ik moet weer even met bijde benen op de grond gezet worden.

wand ik zit nog maar in vaze 1 en niet in vaze 2 waar ik al aan denk.

maar ja wat wil je dan ook als je na nu geen pijn mer hebt dan voel je je goed, en dat je de hele wereld weer aan kan.

dus deze protehse is voor een aktief iemand ik hoop dat het zo uit pakt hoe ik het in mijn hooft heb.

wand ik snap de arts bas en van der duin en hilda ook wel ze zijn ook bang dat mijn dystrofie weer terug komt.

maar daar denk ik niet bij na, wand als ik met die gedachten ga lopen ben ik bang dat ik het niet durf, maar ik wil te graag weer, ik moet teggen mij zelf zeggen will je komt daar waar jij wilt komen maar dat heeft tijd nodig.

dus gaan we er van uit dat mijn protehse over 4 a 5 week klaar is, en dan kan de strijd beginnen.

Energie, comfort en grenzeloos vertrouwen
Elke dag weer.
Verschillende omstandigheden en situaties vragen andere capaciteiten.
De carbon veren van de C-Walk-voet garanderen een dynamisch gangbeeld en bieden een hoge energieteruggave bij elke stap.

Of je nu snel of langzaam loopt, bergop of bergaf, steeds voel je bij deze voet de harmonische afrolling van de voet en de stevige afzet.
Het andere been en de rug worden ontzien.

Je blijft langer op de been.

Eigenschappen

Zacht hielcontact
Lange gecontroleerde plantairflexie
Natuurlijke afrolling van de voet
Beweging van de enkel in alle richtingen om oneffen bodem te compenseren
Mobiliteitsgraad 3 en 4
Gewichtsklasse tot 100 kg.
Cosmetische overtrek verkrijgbaar in beige en bruin.
Met aansluitkapje voor een mooie overgang naar de onderbeenovertrek

3R106

Met verbeterde zwaaifase en aansluitmogelijkheden.

Geschikt voor diverse snelheden.

In te stellen van dynamisch tot stabiel.

3R95

De 3R95 maakt veel activiteiten mogelijk, bijvoorbeeld fietsen en joggen.

Bijzonder geschikt voor vrouwen en jong-volwassenen.

Het scharnier heeft een licht gewicht en lage inbouwhoogte.

hier ben ik thuis

hallo lieve vrienden en vriendinnen en familie.

hier ben ik thuis, wie denkt dat ik thuis stil zit heeft het mis.

ook thuis heb ik mijn oefen programa.

zo als 5x per dag een rondje om het blok lopen op krukken.

5x per dag de trap op en neer.

dan op mijn bed oefeningen doen zo als

met mijn stomp steunent op willem zijn schouder, en dan mijn kond om hoog hallen.

buikspier oefeningen met mijn stomp op willem zijn schouder en dan met mijn hooft om hoog komen.

dan ook mijn goede been na mij toe treken en dat de stomp op bed blijft liggen,

op mijn zij gaan liggen en dan de stomp na achteren brengen en dan weer na voren.

en op mijn buik liggen en dan gewoon kijken hoe lang ik dat vol kan houden.

en dit doe ik 3x per dag.

je zien mij hier ook in de rolstoel zitten, maar daar wil ik dus snel uit he dat begrijp je wel.

maar daar voor zal ik blijven vecht om daar weer uit te kunnen.

maar het gaat heel goed op dit momeent.

ik voel mij heel goed, en de fantoompijn is aan het af nemen.

en de dystofie pijn is op dit momeent helemaal weg en daar ben ik zo blij om.

maar mijn fisio arts heeft gezegt om niet te vroeg te jeugen.

maar de tijd tenemen voor alles, maar wie mij goed kent weet dat ik dat niet goed kan, maar ik doe mijn best.

fisio op 26 okt

dit is dag twee dat ik bij de fisio was.

mijn fisio terapeute is een hele fijne vrouw.

ze begrijpt mij heel goed, en ook wat mijn wensen zijn voor de toekomst.

wand ik wil natuurlijk weer op de baan, hart lopen en de kogel en speer en discus.

en natuurlijk ook weer na de sport school.

maar ze doen echt hun best om mij daar bij te helpen, maar wie mij goed kent weet dat ik te snel wil.

dus de rem moet er op hahahaha.

en dit is wat ik wil, daar droom ik al weer van

dit is mijn lust en mijn leven.

dit is een stukje uit de krant.

Will Feenstra wint tweemaal goud en breekt record STADSKANAAL - Tot voor kort had nog geen mens binnen de atletiekwereld voor mensen met een beperking van Will Feenstra gehoord. Maar afgelopen zaterdag introduceerde zij zichzelf op fenomenale wijze bij zowel het publiek alsmede de atletiekwereld.

Tijdens de open NK voor mensen met een beperking in Lelystad won, de in Stadskanaal woonachtige, Will Feenstra in haar eigen klasse goud op de 100m en 200m sprint in haar wheeler.
Daarnaast verbrak ze bij het speerwerpen het Nederlandse record en zette deze op 6.61m.
Will in navolging van haar idool Nelli Cooman Niet alleen heeft Will een geweldige prestatie neergezet maar het feit dat ze dit ook nog eens heeft gedaan met tweedehands materiaal geeft het geheel helemaal een gouden randje.

Omdat Will nog maar een paar maanden geleden atletiek voor mensen met een beperking bedrijft heeft ze nog geen eigen stoel.

Haar grote idool Nelli Cooman meldde dat zij ook eens een record heeft verbroken met geleende en te grote spikes.
Will Feenstra Dat Will zich nu op de atletiekbaan begeeft is sowieso al een wonder op zich. Enkele maanden durfde ze dit nog niet eens totdat ze Nelli Cooman ontmoette en ze een coach van de Stichting Nelli Cooman Games kreeg aangewezen onder wiens begeleiding ze haar eerste wielsporen op de atletiekbaan in Stadskanaal mocht zetten.

Vervolgens werd geïntroduceerd bij een sportclub en werd dankzij het enthousiasme en doorzettingsvermogen door de Stichting gevraagd om het gezicht van het Nelli Cooman Fonds te worden.

Dit Fonds is er op gericht de sportparticipatie, integratie en sportplezier van gehandicapten en chronisch zieken uit Groningen en Drenthe te bevorderen.
Will heeft te kennen gegeven zeer verheugd te zijn met haar benoeming en ziet er al naar uit om onder andere chronisch zieke kinderen aan te gaan moedigen en hen te tonen dat je ook met een beperking veel kunt bereiken binnen de atletiekwereld.

mijn eerste stapen

voor dit gevoel wat hier door mij heen gaat.

zijn geen woorden voor te vinden.

maar een traan heb ik gelaten.

en er zal nog vele tranen vloeien.

maar niet omdat het pijn doet, maar om weer op de been te zijn.

mijn eerste dag bij het Revalidatie Old Wolde

Het gaat heel goed met mij.
Ik ben bij bas geweest en hij wil dat ik na windschoten ga.
Om daar te revalideren, en dat vind ik top dan kan ik eindelijk beginen.
Wand ik kan niet wachten al dat gewacht daar kan ik niet zo goed tegen.
Daarom ben ik thuis al wat aan het oefen.
Ik loop 4 keer per dag een blokje om op krukken en 1 keer per dag de trap op en neer.
En dat gaat mij goed af.
Maar ik wil zo graag verder He.

Dus ik hoop dat ik gauw na windschoten kan, en dat het echte werk kan beginen

1 okt de hechingen zijn er uit

hier kun je zien dat de hechtingen er uit zijn.
het gaat heel goed af en toe loop ik even op krukken.
dat voelt goed, en ik ben ook al de trap op en neer geweest.
dat gaat ook heel goed.
en dat het nog maar 3 week is geleden.
ik zal jullie op de hoogte houden hoe het verder verloopt.

na een week al weer thuis

Dit is na de amputatie.
Ik heb een week in het ziekenhuis gelegen.
En het gaat heel goed met mij, ik heb wel veel last van fantoompijn.
Maar daar krijg ik medicheinen voor en die heten tramatol 50 mg en die krijg ik 3 keer per dag
En ik heb tryptizol ook 50 mg en deze krijg ik 3 keer per dag.
En 1 okt gaan de hechingen er uit.
De kinderen gaan er goed mee om ate was er wel bang voor maar dat gaat nu ook goed.
Maar voor de rest gaat het heel goed en ik hoef ook niet na haren toe.

de dag na de oparatie

hier was ik erg moe, zo als je wel op de foto kan zien.

maar ik was op gelucht dat het achter de rug was.

dit is de dag voor de oparatie

ik zag totaal niet teggen de oparatie op.

maar ik had meer last van dat ik mijn kinderen zo lang alleen moest laten.

Hallo lieve lezers.

Hallo lieve lezers.
Dit zijn Loes en jack twee mezen die ik op het forum heb ontmoet en ook frans 3 hele lieve mensen.
Ik kan altijd met vragen bij hun te recht, maakt niet uit met wat voor vragen.
Maar de vragen gaat toch veel over de amputaties.
En ik wil Loes en jack erg bedanken dat ik dit van hun op mijn site mocht zetten.

maar ook frans wil ik erg bedanken voor al zijn stuun
Zo kan ik mensen maar ook vooral vrienden en vriendinnen laten zien hoe mijn wereld er uit komt te zien.
En mijn kinderen hebben er ook veel aan.
Groetjes Willy en Willem

er komt een moeilijke tijd voor ons en de kinderen

Hallo lieve lezers
We gaan een hele zware tijd tegen moet.
Maar we hebben heel veel steun aan elkaar.
Als Willem vragen heeft dan ben ik er voor hem.
En als ik in een dip zit is hij er voor mij.
Dus we komen er door heen.
Maar tegen de amputatie zie ik niet tegen op maar om mijn gezin zo lang alleen te laten daar heb ik veel meer moeite mee.
Maar ik kom lopen thuis dat is onze in zet.
groetjes Willy en Willem en de kinderen

Verslag KMK forumdag 15 september 2007

Ik moest het weer missen deze leuke dag want ik lag toen in het ziekenhuis.
Omdat ik toen geamputeerd was.
Ik hoop dat ik er volgend jaar er ook bij kan zijn .
Wand dat wil ik ook eens mee maken.
Loes heeft het verslag geschreven.
Dat heeft ze heel goed gedaan.
En de foto's spreken voor zich.


Verslag KMK forumdag 15 september 2007
Gehouden in de Hoogstraat te Utrecht.
Even voor 10 uur kwamen de eerste forummers binnen, de oude en de nieuwe.
Vele handjes werden er geschud, en onder de ouderen werder gezoend.
Er stond heerlijke koffie en thee klaar met het bekende plakje cake.
Er werd behoorlijk gekletst, en voor we het in de gaten had, was het12 uur.
De firma Loth gaf een presentatie over knieën.
Om half een kregen we een lunch aangeboden, heerlijke groentesoep en broodjes.
Om 13.15 uur gaf Femke van orth.
Van de Hoogstraat een presentatie over been-en armprotheses wat (volgens mij) bekend in onze oren klonken.
Een compliment voor Femke, ze deed het erg leuk.
Toen kwam de klap op de vuurpijl, om 2 uur begon de workshop Djempee.
We moesten in een kring zitten, en kregen een trommel tussen onze benen.
Aarzelend begonnen we te trommelen, nou ja daar leek het op.
Na enige uitleg was niemand meer te stuiten, als fanatiekelingen gingen we tekeer.
Heerlijk was dit, leuk om het mee te mogen maken.
Voor we het wisten was de tijd al weer om.
Na een watertje of een kopje koffie hebben we nog wat nagepraat.
Moe en voldaan gingen de forummers op weg naar huis.
Ik ben er van overtuigd dat we allen hebben genoten van deze dag.
Ik wil namens alle forummers het beheerdersteam bedankenvoor deze dag.
Ook gaat onze dank uit naar de Hoogstraat,Waar we deze najaarsdagmochten houden

Haal meer uit je prothese

Haal meer uit je prothese.
De groepen waren groot... voor mooi té groot
Door het enthousiasme van Frank, de demonstraties van sporters Susan, Appie, Ronnie en Teun en de vidiotechnische ondersteuning van altijd aanwezige
Franks zoon Jamie, lopen de deelnemers mak-als-een-lam de opdrachten uit te voeren.
Oké, soms zie je een tijdelijke uitvaller even op een bankje uitrusten.
Maar er wordt heel wat gevraagd van de deelnemers en ze brengen elkaar tot prestaties die ze daarvoor niet voor mogelijk hielden.
Langs de zijlijn is het een heerlijk gezicht om iedereen zo zijn en haar best te zien doen. Ondertussen praat Frank, moedigt aan, discussieert over zijn opvattingen met kritische deelnemers, en demonstreert technieken.
Maar de clinic gaat door, hij blijft tempo en techniek erin stampen, er moet gewerkt worden, zonder pardon!
Mensen: hier gebeurt iets wat ik zo vaak heb zien gebeuren en wat ik zo waardevol vind in Franks clinics: er wordt een vuurtje in lotgenoten aangewakkerd.
Een vuurtje van van hernieuwde hoop, van het gevoel dat je véél meer kan met je prothese dan je ooit dacht of eerder had gedaan.
Dit is voor mij het unieke wat Frank als niet-geamputeerde op ons, lotgenoten, kan overbrengen en waar we hem dankbaar voor kunnen zijn.
dit is een stukje uit het verhaal van co 1b1,
wand ik kan er zelf niks over zeggen ben er zelf niet geweest, maar ik vond dat er meer bekentheid aan moet komen voor dit soort daggen.
even een paar berichtjes van mensen die er wel zijn geweest.
dit is van maryvdijk
Het was geweldig. Na 30 jaar heb ik weer mogen rennen.
Ik dacht dat ik dat niet meer kon. Maar........ ja hoor, en het ging nog aardig ook.
Ik was helemaal onder de indruk.
Als ik zo door ga, ga ik misschien volgende jaar wel mee naar de paralympics in de China hihihi.Maar alle gekheid op een stokje.
Echt een aanrader.
Ik hoop nog een keer mee te mogen doen.
En Frank.... je bent geweldig.
dit was mxtr
Voor mij was het ook super, een jaar na mijn ongeluk en alweer hardlopen.
Maar het mooiste was nog wel dat je een totaal andere manier van lopen krijgt aangeleerd dan wat ze in het revalidatiecentrum doen, want op die manier werkt het gewoon niet, daar was ik al wel achter gekomen.
Nu nog veel oefenen...... en meer van dit soort clinics!
dus mensen als je een prothese hebt schroom niet, en kom ook eens binnen lopen bij zo'n dag.

ik heb vernomen dat er op 15 september 2007 weer zo'n dag is dus kom kijken en mee doen
groetjes willy

ik sta mijn been af

Ik wil mijn been afstaan voor de wetenschap om verdere onderzoeken van dystrofie.
Omdat het een onverklaarbare ziekte is, je hebt 24 uur alleen maar pijn en er is geen middel die de pijn maar voor een deel weg kan nemen, teminsten bij mij niet en de ervaring die ik heb op gedaan.
Dus was de weg voor mij maar klein om deze beslissing te nemen.
Nu nog uit zoeken waar ik moet zijn, misschien in het u.M.C.G zelf.

dit is Professor dokter Gersten.

Professor dokter Gersten u.M.C.G

Professor dokter Geertsen heeft onderzoek gedaan,wat te doen met mijn been, waar dystrofie in zit.
Er zijn onderzoeken gedaan, zoals foto’s gemaakt, na een fiso arts, en een vaat onderzoek.
Na deze onderzoeken, een gespreek met Proffesor dokter Geertsen en de vaatchirurg , en hun conclusie was dat het onderbeen geamputeerd moest worden.
Ze willen nog mijn zenuwbanen dood leggen die naar mijn rechter been lopen.
En als dat lukt dan blijft het onder de knie, lukt het niet wordt het boven de knie.
De operatie kan ongeveer over 4 a 5 weken plaats vinden in Groningen.
Over de afloop van de operatie, en de tijd daar na hou ik u van op de hoogte.
Groetjes Willy

dit is mijn arts bas hoogerdijk

De revalidatiearts die hier in het ziekenhuis een praktijk heeft, is: Drs. B. Hogerdijk Revalidatiegeneeskunde is het medische specialisme dat zich richt op aangeboren dan wel verworven stoornissen en beperkingen van het houding- en bewegingsapparaat.
Na onderzoek kan gekozen worden voor behandeling in het ziekenhuis of in de eerste lijn.
De behandeling richt zich op gebieden als mobiliteit, zelfstandigheid/zelfredzaamheid en communicatie binnen een psychosociaal kader.
Daarbij kunnen paramedische disciplines als fysiotherapie, ergotherapie, logopedie, maatschappelijk werk en psychologie enkelvoudig of in combinatie worden ingezet.
Naast deze therapie of training vindt evaluatie en advisering plaats van noodzakelijke dan wel gewenste voorzieningen, hulpmiddelen of aanpassingen.
Verwijzing voor oordeel en advies kan geschieden door huisarts, collega-specialist uit eigen of ander ziekenhuis. De revalidatiearts werkt, in voorkomende gevallen, samen met collega-revalidatieartsen van het Universitair Medisch Centrum Groningen en Beatrixoord in Haren.


Ik heb vanmiddag een heel goed gesprek met hem.
Tijdens het gesprek met bas werd het even erg emotioneel we hadden de tranen in de ogen staan en we hadden het kippenvel dik op de armen staan.
Maar we hebben met bas of gesproken dat de amputatie in Groningen gaat gebeuren en daarna ga ik na haren voor de revalidatie en daaraan kom ik weer bij bas.
Ik kan heel goed met bas op schieten, bas is gewoon een heel goede vriend van mij geworden.
Hij is gewoon en blijft gewoon, en helemaal geen dokters taal.
Gewoon bas.

dit zijn mijn kinderen

alien en jonnie

erik zijn vriendin

erik zelf

Dit is mijn kinderen Jacob en Sipke en ate en Sjors de vries

En ik ben mijn kinderen aan het voor bereiden voor de amputatie.
Ik heb twee protesche gekeren, van Frans.
En dat werpt zijn fruiten af.
De kinderen hebben er heel veel aan.

ik heet willy feenstra

Hallo beste mensen.

Ik heet Willy feenstra, moeder van 4 kinderen en 2 stiefkinderen, mijn vriend heet Willem Bicker
Laat ik maar met de deur in huis vallen
.Ik heb de ziekte dystrofie waar ik 6 jaar in de rolstoel zit.
Ik ben 3 x bij doketer moesker geweest, waar ik ook 3x uit behandelt ben, ik ben ook nog in beesterzwaag en weest maar daar is de dystrofie alleen maar erger door geworden, en ik heb een onderzoek gehad in Hoogeveen wat mij niet goed is bevallen.
Maar in dat 6 jaar heb ik niet stil gezeten,
Ik ben atletiek en bodybuilding gaan doen, met de atletiek ben ik 8x Nederlands\'s kampioen geweest.2x met mijn Wheel 2x kogel 2x speer en 2x dicus.
En ik Dee mee aan de fiets vierdaagse die heb ik nu 3 keer gereden.
Maar nood gedwongen moest ik stopen omdat de pijn mij te veel werd.
En ik ben na bas mijn revalidatie arts in stadskanaal gegaan en heb gevraagd dat er niet meer voor mij was en zo ben ik in Groningen terecht gekomen bij dokter geertsen
.En hij heeft het allemaal onderzocht, en is met de het advies gekomen dat het beter is dat mijn been geamputeerd moet worden, en ik sta er voorleding achter, wand ik heb het 4 jaar terug ook al aan gegeven, van haal mijn het been er maar af, dus over 4 a 5 weken kan het zo ver zijn.
En dan kan voor mij het leven weer beginen.
En zal zeker mijn sport weer op pakken zo als atletiek en bodybuilding, dat is voor mij het belangrijkste.
Hebt u vragen stel ze gerust.

Groetjes Willy